Lt Martin George Van Santvoord 3-G-7

Martin (of ‘Van’), zoals hij al snel door zijn collega’s werd genoemd, werd op 19 juli 1916 geboren in Appleton, Wisconsin, USA . Hij is de zoon van Anthonius F. en Theresa Van Santvoord. Hij was getrouwd met Patricia E. Van Santvoord uit Vancouver en hun zoon was Anthony Martin Van Santvoord. Het is niet bekend, wanneer hij of zijn familie verhuisde naar Canada, maar hij voltooide zijn highschool en was machinist voor het uitbreken van de oorlog. In 1940 meldde hij zich bij het begin van de oorlog aan bij het 3e (Res) Bataljon van the Irish Fusiliers of Canada (Vancouver Regiment). Als een getrouwde man begon hij zijn actieve dienst als officierscadet op de OTC (WC) op 19 maart 1943. Daar zwaaide hij op 18 juni af als 2nd lieutenant en werd daarna op 17 juli 1943 bevorderd tot lieutenant (Infantry) in A.16 Calgary. Hij werd lid van het actieve dienstbataljon van zijn regiment in Vernon op 19 juli 1943, en keerde terug naar opleidingstaken op 16 augustus 1943 bij de A. Op 19 mei 1944 werd hij voor zes maanden tot instructeur benoemd bij de OTC(EG) Brockville en volgde toen een cursus van vier weken in handvuur- wapens op de CSATC, Nanaimo, eindigend op 7 november 1944.
Op 19 december 1944 kwam hij aan in het Verenigd Koninkrijk en op 19 februari 1945 was hij in NW-Europa als een versterkingsofficier voor The Canadian Scottish Regiment, met de toetreding tot het 1ste Bataljon net na de zware gevechten en verliezen in Moyland Wald Duitsland.

Hij was in dienst als Pioneer Officer in het Rijnland en bij Emmerich, en gaf waardevolle hulp bij de bevrijding van Didam op grond van zijn spreekvaardigheid in de Nederlandse taal. Dit talent werd opnieuw ingezet in de gevechten om Deventer en elders, toen de eenheid verplaatst werd naar Midden-en Oost-Nederland.

Misschien omdat hij zo geschikt was, en ongetwijfeld omdat er een tekort aan geweerpelotons-commandanten waren, werd hij geplaatst in the ‘A’ Coy medio in april 1945. Op 21-22 april beval hij het 18e peloton, om een deel van het vaderland van zijn voorouders te bevrijden.

Martin sneuvelde op zondag 22 april 1945 op de leeftijd van 28 jr. tijdens de bevrijding van Wagenborgen. Hij werd tijdelijk begraven in Sideburen en op 15 februari 1946 herbegraven in Holten.

Op zijn grafsteen: BELOVED AND DEEPLY MOURNED BY HIS LOVING PARENTS AND ADORING WIFE AND SON

Zijn medailles waren:  1939-45 Star, France-Germany Star, War Medal 1945; CVSM & Clasp.

Zijn naam staat vermeld op het monument in Wagenborgen.